sweet nothing.

gdy z nim rozmawiam jestem jednocześnie najszczęśliwszą i najbardziej nieszczęśliwą dziewczyną na świecie. co mam z tym zrobić? uciekłam przecież, dalej już nie mogę.

pójdę wziąć prysznic, a jutro zrobię ładny makijaż, ubiorę obcasy i pójdę w miasto. wracając kupię świeczki i będę delektować się doskonałością chwili. wrócę do diety, bo ostatnio stoi w miejscu. rzucę się wir nauki, pracy, życia. zapomnę o nim równie mocno, jak o nim teraz pamiętam.

oczy mi lekko błyszczą, nie przeszkadza mi fakt, że się przeziębiłam.
louise podoba się nowe mieszkanie, przechadza się po pokoju i dotyka mebli, zachowuje się jak małe dziecko, miło się na nią patrzy. wierzy we mnie, ja też w siebie wierzę.

i chyba już będzie dobrze, nie?