niedziela, 4 stycznia 2015

no title pt. LXXII

wszystko się jakoś niefartownie rozmyło, nie chcę już niczego określać.
uciekam, wiem nawet gdzie, miła świadomość, że nie zostanę znaleziona, oświeca mi drogę.
wyruszę późną nocą, będę jedną z tych, którym od dzieciństwa tak bezgranicznie ufałam.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

archiwum.