burn this out.

wszystko wydaje się być okay.

a potem wracam do domu, padam twarzą na łóżko i nie czuję nic.
leżę, przeglądam pierdoły w necie, oglądam seriale, zamawiam indyjskie żarcie i nie czuję nic.
piszę z ludźmi, odbieram telefony i nie czuję nic.
sprawdzam, kiedy ostatnio byłeś na facebooku i nie czuję nic.
wstaję, palę papierosa, robię śniadanie, postanawiam w końcu zrobić coś dookoła siebie, a zamiast tego padam znowu spać i nie czuję nic.
próbuję wziąć prysznic, woda spływa po ramionach, łzy spływają po twarzy, a ja nadal kurwa nie czuję nic.

nie wiem, w którym momencie nie wyłapałam tego, że zaczynam coś czuć tak mocno, że wgryzło mi się to w serce, ulokowało się w tych wyrwach po poprzednich latach i zasklepiło się z nimi na tyle mocno, że usunięcie tego bez znieczulenia jest praktycznie niemożliwe, więc znieczulam się, ale działa tylko na moment, a potem boli znowu, a potem nie czuję nic.